Categorie: OZB

De onroerendzaakbelastingen (OZB) zijn algemene belastingen die door gemeenten worden geheven om een deel van de taken van de gemeenten te bekostigen.
De OZB zijn in nagenoeg alle gemeenten de belangrijkste bron van belastinginkomsten. Landelijk levert de OZB circa € 4,3 miljard op.

Belastingplichtig voor de onroerendezaakbelastingen zijn de volgende categorieën: 

1. Eigenaren van woningen;
2. Eigenaren van niet-woningen;
3. Gebruikers van niet-woningen.

Sinds 2006 wordt geen OZB meer geheven van gebruikers van woningen.

Voor de belastingplicht is de datum van 1 januari van het belastingjaar van belang: degene die op dat moment eigenaar of gebruikers is, is belastingplichtig.

Onder eigenaar wordt overigens verstaan degene die het genot krachtens een zakelijk of beperkt recht heeft van de onroerende zaak. Als eigenaar wordt dus ook aangemerkt degene die bij voorbeeld een recht van erfpacht of een recht van opstal heeft.

Voor iedere categorie van belastingplichtigen geldt een afzonderlijk belastingtarief. Dat tarief stelt de gemeenteraad vast in de Verordening op de heffing en invordering van onroerendezaakbelastingen.

De OZB worden geheven naar de WOZ-waarde van de onroerende zaak. Bij de bepaling van de WOZ-waarde kunnen ‘vrijstellingen’ van toepassing zijn. Deze ‘vrijstellingen’ houden meestal in dat bij de bepaling van de WOZ-waarde een deel van het object niet wordt gewaardeerd. In een aantal gevallen wordt de vrijstelling niet bij de waardebepaling toegepast maar bij de aanslagregeling: dit geldt bij voorbeeld bij verzorgings- en verpleeghuizen.